Koester talent

Nu de pandemie langzaam uitdooft en wij weer voorzichtig het leven verkennen blijft de vraag over wat we ervan hebben geleerd. Cynici zullen ongetwijfeld zeggen dat we weer in oude gewoonten terugvallen omdat de menselijke natuur nu eenmaal gedreven wordt door gemakzucht en egoïstische instincten. Maar wat de pandemie ons ook heeft geleerd is dat we kennelijk in staat zijn collectieve solidariteit op te brengen. Natuurlijk, er werd af en toe flink geklaagd en soms hevig geprotesteerd -vooral wanneer men meende dat onze individuele vrijheden in het gedrang kwamen. Maar de meesten van ons zijn zonder al te veel kleerscheuren deze lastige tijd doorgekomen. Ook wij de ondernemers. Er zijn in coronatijd nog nooit zo weinig faillissementen uitgesproken, mede dankzij overheidssteun. Zijn de problemen daarmee voorbij? Helaas niet. Een groot probleem is de arbeidskrapte. De werkeloosheid is historisch laag. En dat terwijl het aantal banen met 69 duizend afnam.

Veel ondernemers hebben ondanks de overheidssteun personeel ontslagen. Een deel van dit ontslagen personeel kan natuurlijk weer worden aangenomen. Maar eenvoudig gaat dit niet. Een aantal (met name arbeidsmigranten) is definitief vertrokken, en een aantal heeft zich helemaal van de arbeidsmarkt teruggetrokken. Tel daarbij op de 1,5 miljoen zelfstandigen in Nederland die gemiddeld drie uur minder zijn gaan werken en de omvang van het probleem is compleet. Hoe krijg je bekwaam personeel dat zich aan jouw bedrijf wil binden? Allereerst zul je iets aan de lonen moeten doen. De werknemer weet tegenwoordig heel goed zijn marktwaarde in te schatten. Maar daarmee ben je er nog niet. Vorige week woensdag probeerde ik een tafel bij een bekend Thais restaurant te reserveren maar ze gaven aan gesloten te zijn. Ze konden tot hun spijt geen personeel krijgen. Ik reserveerde in een ander Thais restaurant, een paar straten verderop. Daar zat het ramvol en het veeltallig personeel liep af en aan. “Hoe kan dat?’, vroeg ik een van de obers, “Betalen ze jullie hier zo goed?” “Niet meer dan elders” antwoordde hij. “Maar de eigenaar is in de afgelopen periode zo goed voor ons geweest dat we hem nu niet in de steek willen laten.”

Werknemers binden zich graag aan een bedrijf dat voor dezelfde normen en waarden staan als zijzelf. En dan niet als ‘windowdressing’ maar in de praktijk gebracht. Dat is veel effectiever dan alleen een dik salaris bieden. Het kan daarom niet genoeg benadrukt worden: behandel uw personeel als uw belangrijkste kapitaal. Zorg dat er goede secundaire arbeidsvoorwaarden zijn. Zorg voor een veilige werkomgeving, zowel fysiek, als op het gebied van sociale hygiëne. Investeer in ze. Geef personeel mogelijkheden hun talenten te ontdekken. Geef ze verantwoordelijkheid. En waardeer ze. Koester talent. Daar kan geen werver & selecteur of detacheringsbedrijf tegenop.